Η επεξεργασία με διάτρηση είναι μια κοινή μέθοδος επεξεργασίας μετάλλων που λειτουργεί σε μια ποικιλία υλικών, όπως ανθρακούχο χάλυβα, γαλβανισμένο χάλυβα, ανοξείδωτο χάλυβα, αλουμίνιο και χαλκό. Αυτά τα υλικά έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα στην επεξεργασία σφράγισης.

Καταρχάς, ο ανθρακούχος χάλυβας είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο υλικό επεξεργασίας διάτρησης με καλή επεξεργασιμότητα και αντοχή, και είναι κατάλληλο για την κατασκευή διαφόρων δομικών μερών και εξαρτημάτων. Ο γαλβανισμένος χάλυβας έχει εξαιρετικές αντιδιαβρωτικές ιδιότητες και είναι κατάλληλος για την κατασκευή προϊόντων που απαιτούν αντοχή στη διάβρωση, όπως ανταλλακτικά αυτοκινήτων και περιβλήματα οικιακών συσκευών.

Ο ανοξείδωτος χάλυβας έχει τα χαρακτηριστικά αντοχής στη διάβρωση, αντοχής σε υψηλές θερμοκρασίες και όμορφης εμφάνισης και είναι κατάλληλος για την κατασκευή μαγειρικών σκευών, επιτραπέζιων σκευών, αρχιτεκτονικής διακόσμησης και άλλων προϊόντων. Το αλουμίνιο είναι ελαφρύ, έχει καλή θερμική αγωγιμότητα και καλές ιδιότητες επεξεργασίας επιφανειών και είναι κατάλληλο για την κατασκευή αεροδιαστημικών εξαρτημάτων, εξαρτημάτων αυτοκινήτων και περιβλημάτων ηλεκτρονικών προϊόντων.

Ο χαλκός έχει καλή ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα και είναι κατάλληλος για την κατασκευή προϊόντων όπως ηλεκτρικοί σύνδεσμοι, καλώδια και θερμαντικά σώματα. Επομένως, ανάλογα με τις διαφορετικές ανάγκες του προϊόντος και τις μηχανικές απαιτήσεις, μπορούν να επιλεγούν κατάλληλα υλικά για την επεξεργασία διάτρησης, ώστε να πληρούνται οι απαιτήσεις απόδοσης και ποιότητας του προϊόντος. Σε πρακτικές εφαρμογές, η επιλογή των υλικών πρέπει να λαμβάνει υπόψη συνολικά παράγοντες όπως οι μηχανικές ιδιότητες του υλικού, η αντοχή στη διάβρωση, η απόδοση επεξεργασίας και το κόστος, ώστε να διασφαλίζεται ότι το τελικό προϊόν έχει εξαιρετική απόδοση και οικονομία.